جوان باید از چهارده سالگی به بعد مسئولیت زندگی خودش را به عهده بگیرد و بعد تو این دوران، شروع بکند به تلخی کشیدن، رنج کشیدن و لذت بردن. اگر هیچ سختی نداشتی، با سختیِ عبادت با خودت کار بکن. همین سختی بیدار شدنِ برای نماز شب، نمی دانی چه قدر اخلاق آدم را خوب می کند. این سختی را تحمل می کنی؟ می گوید: نه، خوابم می آید. خب، خوابید. انگار خدا نمی فهمد تو نصف شب خوابت می آید، برای همین گفت: نماز شب. تو خوابت بیاید حال خودت را بگیری، اخلاقت خوب می شود. آدم به زور نصف شب بلند شود، این زور را به خودش بگوید. هیچ چیز مثل زور گفتن ها به خود، اخلاق آدم را درست نمی کند، هوای نفس انسان را فرو نمی ریزد، انعطاف پذیری انسان را بالا نمی برد، مبارزه با نفس، خوبیش به این است که اخلاق خوبی به انسان می دهد. در مرحله ی دوم، اخلاق خوب، فوایدش به دیگران می رسد. اول فوایدش به خودت می رسد. برای رابطه ی با خدا، برای شکوفایی استعدادهات و برای آرامشت و لذت بردنت از حیات، حتی از روابط اجتماعی، بیشتر لذت می بری. آدم خوش اخلاق، زود عصبانیتش فرو کش می کند. دیر عصبانی می شود. دیر کینه توز می شود. اصلاً خودش است دیگر. یعنی در روابط اجتماعی خودش پر بهره است و بیشتر لذت می برد.
- فروردين ۱۳۹۴ (۲)
- اسفند ۱۳۹۳ (۴)
- دی ۱۳۹۳ (۳)
- آذر ۱۳۹۳ (۴)
- آبان ۱۳۹۳ (۱۱)
- شهریور ۱۳۹۳ (۱۸)
- مرداد ۱۳۹۳ (۳۱)
- ارديبهشت ۱۳۹۳ (۱۰)
- فروردين ۱۳۹۳ (۲۶)
- ۹۴/۰۱/۲۴تو نیستی که ببینی
- ۹۴/۰۱/۱۹ره توشه های سیر وسلوک
- ۹۳/۱۲/۱۶آیا میدانید؟
- ۹۳/۱۲/۱۶پسر فاطمه
- ۹۳/۱۰/۲۲ماجرای علامه حلی و شاه خدابنده
- ۹۳/۱۰/۲۲روح مجرد
- ۹۳/۱۰/۲۲ملاقات تو ای دوست ...
- ۹۳/۰۹/۲۴خانم ها و آقایان
- تو نوبرانه ی یک عمر انتظار منی
- کدبانو
- آشپزخانه کوچک من
- لذت آشپزی
- تبیان
- موسسه میثال لوح و قلم
- پرتال جامع انترنتی متقین
- سوخته
- او می آید
- هم کلاسی
- وبگاه مطالعاتی کوثر
- شمیم شیعه
- کتابخانه شیعه
- طبیب
- شیعه بلاگ
- استدلال نامه
- خاکی نشین
- ازدواج نوشت
- ترنج
- شمعدانی های لب طاقچه دل
- میس طلبه
- خط تیره
- و ما ادراک
- شیخ علی زند قزوینی
- تزکیه نفس
- آموزه
- مداحان شیراز
- وبلاگ رسمی شرکت بیان
- صندوق بیان
- استادان علیه تقلب
- مسابقات برنامه نویسی بیان
عطر انتظار
گرچه خسته ام، گرچه دلشکسته ام،
باز هم گشوده ام دری به روی انتظار
تا بگویمت، هنوز هم به آن صدای آشنا امید بسته ام.
ای تو صاحب زمان! ای تو صاحب زمین!
دل، جدا ز یاد تو آشیانه ای خراب وبی صفاست
یاد سبز و روح بخش تو یاد لطف بی نهایت خداست
کوچه باغ سینه ام، ای گل محمدی، به عطر نامت آشناست
آنکه در پی تو نیست، کیست؟
آنکه بی بهانه تو زنده است، در کجاست؟
ای کرامت وجود! باد غربتی که می وزد به کوچه های بی تو،
بوی مرگ می دهد، - بوی خستگی، فسردگی -
کوچه ها در انتظار یک نسیم روح بخش،
یک پیام آشنا و دلنواز، سینه را گشوده اند.
کوچه های ما همیشه عاشق تو بوده اند.
ای کبوتر دلم هوایی محبتت!
سینه ام، آشنای نعمت غم است
گر هزار کوه غم رسد، هنوز هم کم است
از درون سینه ام ناله های مرغ خسته ای به گوش می رسد.
بالهای زخمی ام، نیازمند مرهم است.
صبحگاه جمعه ها آفتاب یاد تو ز «ندبه»های ما طلوع می کند.
آنکه شب پس از دعا، با سرود اشتیاق و نغمه امید،
با دلی سفید خواب رفته است،
روز را به شوق دیدنت شروع می کند ای تو معنی امید و آرزو!
ای برای انتظار عاشقانه، آبرو!
عشقهای پاک، در میان خنده ها و گریه های عاشقان،
پیش عصمت الهی ات، خضوع می کند.
ای بهانه ای برای زیستن!
اشتیاق، همچو سبزه بهاره هر طرف دمیده است.
جمکران، جلوه ای از انتظار و شوق ماست
ای بهار جاودان، ای بهار آفرین،
ما در انتظار مقدم توییم، ای امید آخرین!
ای عزیز دل، پناه شیعیان ای فروغ جاودان!
سایه بلند نام و یاد تو، از سر و سرای عاشقان بیقرار، کم مباد
قامت بلند شوق، جز بر آستان پرشکوه انتظار، خم مباد..
موعود خدا مرد خطر می خواهد
آری سفر عشق، جگر می خواهد
ای جمعیت میلیونی عصر ظهور
او سیصد و سیزده نفر می خواهد!