بــی تــو ای"دوست" چه گویم که چه آمد به سرم
"راه" گم کرده و در کوچه "دل" در به درم
حضرت صاحب مددی.....
بایگانی
- فروردين ۱۳۹۴ (۲)
- اسفند ۱۳۹۳ (۴)
- دی ۱۳۹۳ (۳)
- آذر ۱۳۹۳ (۴)
- آبان ۱۳۹۳ (۱۱)
- شهریور ۱۳۹۳ (۱۸)
- مرداد ۱۳۹۳ (۳۱)
- ارديبهشت ۱۳۹۳ (۱۰)
- فروردين ۱۳۹۳ (۲۶)
آخرین مطالب
- ۹۴/۰۱/۲۴تو نیستی که ببینی
- ۹۴/۰۱/۱۹ره توشه های سیر وسلوک
- ۹۳/۱۲/۱۶آیا میدانید؟
- ۹۳/۱۲/۱۶پسر فاطمه
- ۹۳/۱۰/۲۲ماجرای علامه حلی و شاه خدابنده
- ۹۳/۱۰/۲۲روح مجرد
- ۹۳/۱۰/۲۲ملاقات تو ای دوست ...
- ۹۳/۰۹/۲۴خانم ها و آقایان
پیوندهای روزانه
پیوندها
- تو نوبرانه ی یک عمر انتظار منی
- کدبانو
- آشپزخانه کوچک من
- لذت آشپزی
- تبیان
- موسسه میثال لوح و قلم
- پرتال جامع انترنتی متقین
- سوخته
- او می آید
- هم کلاسی
- وبگاه مطالعاتی کوثر
- شمیم شیعه
- کتابخانه شیعه
- طبیب
- شیعه بلاگ
- استدلال نامه
- خاکی نشین
- ازدواج نوشت
- ترنج
- شمعدانی های لب طاقچه دل
- میس طلبه
- خط تیره
- و ما ادراک
- شیخ علی زند قزوینی
- تزکیه نفس
- آموزه
- مداحان شیراز
- وبلاگ رسمی شرکت بیان
- صندوق بیان
- استادان علیه تقلب
- مسابقات برنامه نویسی بیان
زندگی برای من
همین
از تو گفتن هاست؛
یا بن الحسن روحی فداک !!
همین بیادت بودن
برایم تمام دنیاست؛
شرمنده ام آقا؛
هیچ ندارم برای نوشتن.....
تنها " تـــو " مگر خوب مرا
بار بیاری؛
ازخود عمل مورد تأیید ندارم...
دلتنگـــم
برای کسی که مدت هاست
بی آنکه باشد
هرلحظه
زندگی اش کرده ام...
سر کلاس فیزیک، بحث در
مورد قـوانین نیوتن ...
به
استاد گفتــم ...
- میدونید قـانوטּ چـهارґ نیـوتن
چیہ ؟
استاد
با تعجب : چیـــ ه؟ ...
- دلگیـرےِ عصـر جمعـہ ...
نہ از
بین میرود، نـ ه عادے میشود ...
فقـط
از هفتہ اے به هفتہ ےِ دیگر منتقل مے شود !!!
معــــلّم :
موضــوع انشـاء : ...
تابستـاטּ خـود را چگونـہ گـذرانده اید ؟
بنـده :
بـہ نـام خـدا
بی او ...
بی بی جان ،
من در کوچه های تنگ زمانه ،
برای یاری امام زمانم (عج)،
سیلی که هیچ،
غصه هم نخورده ام ....
حس می کنم...
کتاب زندگی ام این روزها کُند ورق می خورد_ که به
تـــو نمی رسم...
سکوتــــــــــــ ِ صدای هر ورق طولانیست ...
_ فاصله _
و بعد، تنها یک ورق...
زجر آور است، این نرسیدن هایم...
خط بزن مرا، در میان فاصله ها...
تا به تــــو برسم...
درد دارد لحظه لحظه ی نبودنت...
و من سرشار از دردی هستم که، از نبودن خویش به آن
دُچارم...
تو هستی و همیشه و همه جا با منی...
خوب که می اندیشم...
هر جا نبودنت را درک کرده ام!جایی نبوده مگر ردی از
گناه من راه بودن تــــو را مسدود کرده...
حس میکنم هر روز بیشتر از پیش از تو دورم...
فقط ! لطفی کن...تا انقدر دور نشدم که در
نظرت نیاییم بیـا...
بیا و نجاتم بده از خویش ...
مگر نه این است که عمریست جدت ح س ی ن
کشتی نجات ما بوده و چراغ روشن هدایت بشر؟
اگر من رسم انتظار را نمی دانم، تو که از
دردهایم آگاهی...
بیا و چون همیشه راه روشن آینده را برایم
ترسیم کن و بیاموز مرا تا راه مرد شدن را بدانم...
می گویند: امروز صبح که بشود بدون تو که
نه! با تــــــــو و بدون مـــــــن...
1178 سال است که
مردی در انتظار 313 مرد است...
ما را ببخش که، انقدر مرد نشدیم که نامردی
عالم را برداشته...
هنوز هم فقط زبان هایمان میچرخد که بیا...
و دل هایمان چون کوفیان با تو نیست...
خط به خط این مثنوی هزار ساله را هزاران
نامرد چون من برایت سروده اند...
و هنوز تو 313 یار
313 جوانمرد را
از میانمان نیافتی برای همراهی...
هنوز هم تنهاترین تنهایی، میان تن ها…
حالا که مرد نیستیم،همان به که دم از درد
نزنیم...